PHOTOGRAPHY WEBLOG

Er zählt zu den bekanntesten Fotografen Deutschlands: Jim Rakete. Der 1951 in Berlin geborene Rakete war schon als 17-Jähriger als Fotoreporter für die "Berliner Tageszeitung" unterwegs. Später machte er sich als Musikmanager von Nina Hagen, Nena und vielen anderen deutschen Bands einen Namen, bevor er sich wieder ganz seiner großen Leidenschaft, der Fotografie, widmete. Für eine Retrospektive seiner Bilder im Januar 2008 hat er sich noch einmal auf Spurensuche seines Fotografenlebens begeben.

Jim Rakete ist ein Starfotograf, der selbst zum Star wurde. "Ich bin kein Sammler, ich bin Jäger", sagt er selbst über sein Bedürfnis, den "wahren Moment" einer Begegnung in seinen Bildern festzuhalten. Schnelles Arbeiten und Entscheiden gehören zu seinen Markenzeichen.

Mit seinen puristisch anmutenden Schwarz-Weiß-Porträts hat er seit Anfang der 80er Jahre zunächst zahlreichen Musikern zu einem neuen Image verholfen. Auch Politiker, Schauspieler und Künstler schätzen es, von ihm porträtiert zu werden, obwohl es ihm bis heute nicht um eine vordergründige Schönheit geht, sondern um das, was sich unter der Oberfläche verbirgt.

Alle Möglichkeiten der Manipulation, die die moderne Digitalfotografie bietet, lehnt er ab. Seine Leidenschaft gilt den alten Kameras, "die noch Klick machen" und die er seit Jahrzehnten sammelt. Eine aussterbende Spezies, von der er sich wohl bald verabschieden muss, weil er jetzt schon Schwierigkeiten hat, noch "richtige" Filme oder Fotopapier zu bekommen.

Für eine Retrospektive seiner Bilder im Januar 2008 hat er sich noch einmal auf Spurensuche begeben: Um herauszufinden, welche Wahrheiten in der klassischen Fotografie liegen und was diese ihm in all den Jahrzehnten gegeben hat, hat er zahlreiche prominente Freunde vor seine alte Plattenkamera gebeten, die fast so alt ist, wie er selbst.

Rakete hat Weltstars wie David Bowie, Ray Charles, Jimi Hendrix und Mick Jagger fotografiert. Sein größtes Talent lag aber immer auch in der "Talentfrüherkennung". Schauspieler, Sänger oder Filmemacher hat er bereits entdeckt, bevor diese ihren großen Durchbruch erlebten. In seinen Aufnahmen spiegelt sich fast immer eine große Nähe und Vertrautheit zu den porträtierten Personen. Jim Rakete ist in allen seinen Bildern spürbar.

Zondag 21 september 2008
14.45 Mein Leben - Jim Rakete

Maandag 22 september 2008
00.00 Mein Leben - Jim Rakete

Dinsdag 23 september 2008
10.15 Mein Leben - Jim Rakete
18.45 Mein Leben - Jim Rakete
03.00 Mein Leben - Jim Rakete

Woensdag 24 september 2008
07.00 Mein Leben - Jim Rakete
17.15 Mein Leben - Jim Rakete

Vrijdag 26 september 2008
08.00 Mein Leben - Jim Rakete
23.00 Mein Leben - Jim Rakete

Het oeuvre van Vincent Mentzel, sinds 1973 staffotograaf bij NRC Handelsblad, zal worden opgenomen in de collectie van het Rijksmuseum. Dit heeft Wim Pijbes, directeur van het Rijksmuseum in Amsterdam, bekendgemaakt. Pijbes noemt Mentzel „een hoogwaardig fotograaf”. „Zijn oeuvre, dat zo’n 40 jaar contemporaine geschiedenis bestrijkt, zal een grote aanwinst zijn voor de collectie van het Rijksmuseum.”

De reden dat de keuze op het fotoarchief van Mentzel is gevallen heeft volgens Pijbes te maken met het feit dat de staffotograaf, die al sinds 1968 werkzaam is voor NRC Handelsblad, in de loop der jaren veel portretten heeft gemaakt van prominente Nederlanders. Fotografie is al enige tijd een belangrijk nieuw aandachtspunt voor het Rijksmuseum.

Vincent Mentzel heeft tot nu toe zijn fotoarchief in eigen beheer gehad. „Ik heb thuis drie grote archiefkasten vol staan. Ik zat er wel een beetje mee in mijn maag. Wat ga je er uiteindelijk mee doen? Je hoopt natuurlijk dat het niet bij het vuilnis terecht komt. Dat het Rijksmuseum nu deze oplossing biedt, maakt mij werkelijk zeer gelukkig.”

Plan is om een deel van het archief van Mentzel voorlopig onder te brengen bij het Nederlands Fotomuseum. „Het Rijksmuseum zal de prints verzamelen”, aldus Pijbes. „Maar het Nederlands Fotomuseum is beter in staat om de negatieven onder de juiste omstandigheden te conserveren.”

De bedoeling is dat het Rijksmuseum in de toekomst verantwoordelijk wordt voor het beheer van Mentzels oeuvre. NRC Handelsblad blijft vrijelijk gebruik maken van het fotoarchief. Zelf is Vincent Mentzel nog lang niet van plan om er mee op te houden. „We beuken door!”

Bron: NRC Handelsblad.

Zeven jaren slechts heeft Frits Weeda gefotografeerd. Van 1958 tot 1965 legde hij de schaduwzijde van Amsterdam vast. Tot het ineens over was met de fotografie, en hij de camera afzwoer. Veertig jaar later gaat regisseur Marc Schmidt in Het Uur van de Wolf op zoek naar het waarom van deze beslissing.

Fotograaf Frits Weeda (1937) is nauwelijks bekend bij het grote publiek. Geheel ten onrechte: zijn werk is prachtig, toegankelijk én interessant, maar het is vooral ook anders dan dat van zijn tijdgenoten. Zelden is het gevoel van weemoed in de Nederlandse fotografie zo sterk tot uitdrukking gebracht als door Weeda in zijn documentatie van Amsterdam uit de jaren 1958 tot 1965. Juist door deze beperking in tijd en plaats is zijn oeuvre bijzonder.

Waar de meeste Amsterdamse foto's uit begin jaren '60 optimisme en vooruitgang ademen, zoals bredere verkeerswegen en ruim opgezette nieuwbouwwijken, fotografeert Weeda de andere kant: afbraak, vervuiling, parkeerproblemen, sloop van oude stadswijken en de teloorgang van natuur en dorpjes aan de rand van de stad. Weeda laat het Amsterdam zien in de schaduw van de nieuwe welvaart.

Ook met Frits Weeda zelf gaat het langzaam bergafwaarts. De donkere tonen van zijn foto’s zijn een afspiegeling van zijn gemoedstoestand, die hem uiteindelijk in een inrichting doen belanden. In 1965 is het ineens over met de fotografie. De documentaire poogt een antwoord te geven op de vraag waarom Frits Weeda, wiens levensverhaal zo dramatisch en kleurrijk is en zo met zijn foto’s verweven, stopte met fotograferen.

Vrijdag 26 september 2008 om 16.05 bij de NPS op Nederland 2.

Zondag 21 september 2008 om 20.15 op ARTE:

William Eggleston, Fotograf

William Eggleston gilt als Wegbereiter einer modernen, künstlerischen Farbfotografie. Diesen Ruf erwarb er sich bereits 1976 mit seiner ersten Einzelausstellung, die gleich im New Yorker Museum of Modern Art gezeigt wurde. Obwohl die Ausstellung mehr Tadel als Lob erhielt und von den Kritikern missverstanden wurde, sollte sie Geschichte schreiben und den Beginn der modernen Farbfotografie markieren. Der Dokumentarfilmer Reiner Holzemer hat den scheuen Fotografen Eggleston, der Künstler wie Andreas Gursky, Sofia Coppola und David Lynch nachhaltig prägte, im Herbst 2007 in Memphis besucht. Vom 7. November 2008 bis 25. Januar 2009 wird im New Yorker Memphis Museum aktuell eine große Einzelausstellung gezeigt - unter dem Titel "Democratic Camera, Photographs and Video (1958-2008)".

Color Photographs - Farbfotografien von William Eggleston" - der Titel seiner ersten Ausstellung im New Yorker Museum of Modern Art war schlicht, aber wegweisend: Die zeitgenössischen Kritiker hatten allerdings kein Auge für William Egglestons Farbbilder, mit denen er auf zurückhaltende Art und Weise seine Heimat Memphis und Mississippi, seine Freunde und seine Familie zeigte.

Trotz des vernichtenden Urteils der Kritiker sollte diese Ausstellung Geschichte schreiben und den Beginn der modernen Farbfotografie darstellen. Eggleston, heute 68, hat Generationen von jungen Fotografen, Künstlern und Filmemachern beeinflusst: Jürgen Teller, Andreas Gursky, Sofia Coppola und David Lynch beziehen sich auf den Vorreiter aus den amerikanischen Südstaaten.

Der Dokumentarfilm zeigt aber erste Schwarz-Weiß-Aufnahmen, die der Künstler zu Beginn seiner Karriere Ende der 50er Jahre aufgenommen hat. Darin wird der Einfluss von Henri Cartier-Bressons Idee vom entscheidenden Augenblick deutlich, auf den sich der amerikanische Fotograf bezieht. Sie zeigen aber auch, dass Eggleston schnell einen eigenen, künstlerischen Weg eingeschlagen hat. Die Anlage des späteren Farbwerks ist bereits deutlich sichtbar. Schon die Abzüge der ersten Ausstellung wurden im für Eggleston typischen Dye-Transfer-Verfahren hergestellt, das es dem Künstler ermöglicht, die Farben - ähnlich einem Maler - zu manipulieren.

Eggleston wurde 1939 in Memphis geboren und wuchs in wohlhabenden Verhältnissen in Mississippi auf. Vielleicht konnte er sein eigensinniges, alte Sehgewohnheiten in Frage stellendes Werk deshalb so unabhängig entwickeln, weil er nicht kommerziell arbeiten musste.

Der Dokumentarfilmer Reiner Holzemer hat Eggleston im Herbst 2007 in Memphis besucht. Zum ersten Mal gelang es ihm, den scheuen Künstler über seinen künstlerischen Werdegang und die Entstehung seines Werkes zu befragen. Bisher hat sich Eggelston den meisten Anfragen verweigert. Er hasst es, seine Bilder zu beschreiben und zu interpretieren. "I am at war with the obvious" , sagt er über seine Bilder.

Reiner Holzemer hat Eggleston auch bei der Entstehung neuer Farbaufnahmen beobachtet. Seine Kompositionen sind viel komplexer geworden, als in den früheren Fotografien. Eggleston will vermeiden, sich selbst zu wiederholen. Im Herbst 2008 widmet ihm das Whitney Museum in New York eine große Einzelausstellung - mehr als 30 Jahre nach der berühmten MOMA-Schau.

Herhaling op 10 oktober 2008 om 04.30.

Volgende week zaterdag 27 september tussen 13.00 en 16.00 opent in het Lydmar Hotel in Stockholm de tentoonstelling “Offering” in het bijzijn van de fotojournalist James Nachtwey.

Lydmar Hotel
Södra Blasieholmshamnen 2
11148 Stockholm, Zweden

Het Hof van Beroep in Parijs heeft de Britse fotograaf Jason Fraser veroordeeld voor foto's die hij in augustus 2007 heeft genomen van de Britse prinses Diana en haar vriend Dodi al-Fayed op een jacht in het Italiaanse Portofino. Eerder werd hij vrijgesproken in deze zaak.

De 41-jarige Jason Fraser was een van het tiental fotografen die de eerste foto's hadden gemaakt van het nieuwbakken stel Lady Di en Dodi Al-Fayed, kort voor ze omkwamen bij een verkeersongeval in Parijs. Hij werd vervolgd door Dodi's vader Mohammed al-Fayed voor foto's die hij had geschoten van het paar "in wellustige houdingen" op een jacht in de baai van Portofino. De kranten 'Daily Mail' en 'The Sun' publiceerden de foto's, net als de Franse bladen 'Paris Match' en 'France Dimanche'.

De rechter van het Hof van Beroep oordeelde vandaag dat Fraser en directeur Ghislain Leleu van 'France Dimanche' zich schuldig hadden gemaakt aan schending van het privéleven van het paar. Hij veroordeelde de twee tot een boete van 3.000 euro elk. Bovendien moet de Brit aan Mohammed al-Fayed een schadevergoeding betalen van 5.000 euro. Het duo moet ook gezamenlijk de juriodische onkosten ter waarde van 3.000 euro vergoeden aan al-Fayed. In oktober 2006 had de rechtbank van eerste aanleg in Parijs de twee vrijgesproken omdat Lady Di en haar minnaar zich allesbehalve afschermden voor fotografen.

Bron: De Morgen.

De gerenommeerde fotojournalist Stanley Greene van het fotoagentschap Noor, maakte onlangs in Perpignan bekend dat hij lijdt aan de ziekte Hepatitis C. Hij vermoedt de ziekte vorig jaar te hebben opgelopen in Tsjaad, door het gebruik van een besmet scheermes. Na vele maanden aan de zijlijn te hebben gestaan heeft hij de ziekte door medicatie onder controle gekregen. Toch was hij onlangs een maand lang aan zijn bed gekluisterd: "Soms kon ik de trappen van de metro niet eens oplopen/ Mijn benen voelden als cement. Ik kon niet ophouden met huilen. Het was werkelijk heel erg."

Greene zegt dat de steun van zijn vrienden erg belangrijk is geweest bij zijn herstel. Inmiddels is hij kort geleden weer op reportage geweest in Afghanistan waar hij foto's maakte met betrekking tot drugsgebruik en infectieziekten. In een interview met PDN vertelde Stanley Greene dat zich daarbij nogal wazig voelde, maar dat dat zijn fotografie juist positief beïnvloedde. Green is vast van plan te blijven werken, omdat hij zich niets anders kan voorstellen: "Wat moet ik doen als ik stop met werken? Het is mijn leven, ik ga er niet mee stoppen."

De World Press Photo tentoonstelling is van dinsdag 7 oktober tot en met zondag 19 oktober in de Broerenkerk te Zwolle te zien. Naast een bezoek aan de tentoonstelling zijn er verschillende mogelijkheden om uitgebreider stil te staan bij World Press Photo. Zo organiseert Centrum voor de Kunsten De Muzerie nevenactiviteiten zoals diverse cultuureducatieve projecten en een lezing van documentaire fotograaf Ad van Denderen. Daarnaast is een foto-presentatie van cursisten van De Muzerie te bezichtigen naar aanleiding van een workshop van persfotograaf Frans Paalman.

Entree World Press Photo tentoonstelling:
Volwassenen € 3,50
jongeren (13 t/m 21 jaar) en studenten € 3,-
Kinderen (t/m 12 jaar) € 2,50

De laatste bijdrage vanuit Perpignan door Miki Johnson van American Photo bevat een verslag van het afgelasten van de finale projectieavond en het eindfeest en de reacties daarop door de festivalgangers.

Die vroegen zich met reden af af waarom ze eigenlijk zestig euro's hadden neergeteld voor hun accreditatie, terwijl een intiem champagnefeestje van festivaldirecteur Jean-François Leroy (vooral voor zijn boezemvrienden van het agentschap Noor en festvalmedewerkers) aanvankelijk wél doorgang vond.

Miki Johnson geeft zijn mening over die laatste dagen van Visa Perpignan 2008, en voegt er als klap op de vuurpijl een interview met Brent Stirton aan toe dat hij enkele dagen later in New York had.

You'll worry less about what people think about you when you realize how seldom they do.

David Foster Wallace (21-2-1962 - 12-9-2008) was an American novelist, essayist, and short story writer.